kelimeler kafamda uçuşup duruyo fakat sıraya koyamıyorum
ama şimdilik...
alışana kadar sadece.
insan her şeye alışıyo, ölümlere bile...
artık hep mutluluk istiyorum fotoğraflarımda, hep gülen gözler.
sevmek istiyorum ama hiç bi zaman kendimden daha fazla değil.
niye mi yazıyorum bunları? unutmamak için.
insan unuttuğu zaman daha çabuk tekrarlıyo yanlışlarını.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
söyle söyle çekinme